Ergens in de wintermaanden van 2024 kreeg ik een mail met de vraag of ik (als potentiële fokker) het leuk en interessant zou vinden om op het UU-symposium “Gezond Gefokt” te komen. Leek me zeker boeiend en Dierengeneeskunde ligt tenslotte maar op 10 min fietsen van mijn huis. Voor het symposium had ik nog een intensieve, en dit keer redelijk succesvolle, jachttraining met Moos in Haaften (aan de Waal). Na moe en enigszins vies thuis te zijn gekomen ben ik direct op de fiets naar de Universiteit gegaan. Eten schoot erbij in maar er was een soort broodjesmaaltijd beloofd op het symposium.

Eenmaal aangekomen ben ik met twee broodjes en een glaasje Fanta rustig ergens gaan zitten eten. Maar toen werd ik plots aangesproken door naar later bleek een UU-helper die bezig was met een video over het symposium (zie hier).
Na ongeveer een halfuurtje konden we naar binnen voor het eigenlijk programma. Dat bestond uit totaal 6 praatjes (Decaan, 2 lezingen, pauze, 3 lezingen) met na elk verhaal een moment voor een of twee vragen.

Figuur 1: Dr. Jeffrey de GierHet begon met een officiële opening door de decaan gevolgd door het verhaal van Dr. Jeffrey de Gier over “De (on)mogelijkheden van voortplanting: hoe maken we dromen waar?”. Een enigszins technisch verhaal dat wel goed te volgen was. Het ging over het daadwerkelijk fokken van honden. Waar je op moet letten, welke dingen kunnen in Nederland wel maar mogen niet (in het buitenland soms wel) en andere meer technische zaken. Het liet goed zien hoe Nederland staat in de internationale Dierengeneeskunde wereld en dat we hier behalve met een technische ook met een morele blik naar alles rondom het dier kijken. Het was een goed onderbouwd verhaal dat met verve werd gebracht.

De Gier werd gevolgd door (voor mij) het klapstuk van de avond: Dr. Claudia Vinke. Zij hield een uitstekend verhaal met als titel: Socialisatie: de eerste klap is een daalder waard!

Het verhaal leek redelijk op het stuk dat zij met drie collega’s een paar jaar geleden al voor Onze Drent geschreven had. Ze benadrukte het belang van een goede socialisatie door de moederhond van de pups, en merkte nadrukkelijk op dat de pups beslist pas na minimaal 8 weken na geboorte het nest mogen verlaten. Ze illustreerde dit met talloze voorbeelden en liet ook zien dat er een duidelijk verband is tussen de geestelijke gezondheid van de jonge honden en de maten waarin ze succesvol gesocialiseerd waren. Een aantal keren liet ze ook haar duidelijke afkeer van broodfokkers blijken: iets waarvan we bij de Drentsche Patrijshond gelukkig geen last hebben. Het was weer een mooi en duidelijk verhaal en kon rekenen op veel bijval vanuit het publiek.

Figuur 2: Dr Claudia Vinke tijdens haar lezing op het symposium.

Na de korte pauze volgde het onderdeel “Het belang van puppy screenings” met drie weer wat technische verhalen:

• Levershunt screening, Hille Fieten
  Deze lezing ging over het belang van screening van de lever van de pups. Het kan nl gebeuren dat de doorbloeding van de lever niet of slecht werkt. Normaal gesproken lopen de vaten door de lever die het bloed reinigt. Maar soms lopen de bloedvaten niet of nauwelijks door de lever en groeien ze eromheen. Dat merkt je in eerste instantie niet maar het gevolg is wel dat het bloed niet of nauwelijks gereinigd wordt. Het is redelijk makkelijk aan te passen maar dat moet je wel in een zo vroeg mogelijk stadium weten.
• Puppy met een hartruis, Viktor Szatmári
  Een pup kan hartruis hebben maar is dit onschuldig of niet? Heeft een pup met een zo’n aangeboren hartafwijking altijd klinische klachten? Veel dierenartsen volgen helaas een verschillende aanpak wanneer zij zo’n souffle (hartruis) bij een pup detecteren: geen actie, controle op een half jaar leeftijd, controle na drie weken, direct aanvullend onderzoek… Maar wat is wijsheid? Er bestaan veel fabels rondom hartruis bij pups en Viktor Szatmári toonde in zijn korte lezing duidelijk het belang van vroege detectie van hartafwijkingen en liet zien wat je eigenlijk zou moeten doen.
• Slokdarmverlamming bij pups, Else den Boer
  Als laatste presenteerde Else den Boer haar promotieonderzoek naar aangeboren slokdarmafwijkingen. Ze toonde een aantal inmiddels interessante inzichten zoals:
• Hoe herkennen dierenartsen de aandoening?
• Wat kunnen fokkers en eigenaren doen?
• Kunnen we een DNA test ontwikkelen?

Fit2Breed

Ook Fit2Breed kwam nog aan bod. Het is een soort 'Tinder voor honden' dat de uitslagen van DNA-testen, geregistreerde ziekte-gegevens, uitslagen van screeningsonderzoeken en afstammingsgegevens van de wereldwijde Kooikerpopulaties combineert. Het programma heeft ook een fok-module waarin testparingen zijn uit te voeren. Een fokker krijgt dan een risico-inschatting voor de nakomelingen. Daarnaast geeft Fit2Breed advies over reuen die zijn te gebruiken om mee te fokken. Lees hier meer over Fit2Breed.

Borrel?

Om kwart over negen waren alle verhalen gehouden en konden we aan de borrel en/of naar huis. Ik koos voor het laatste en kwam voldaan thuis: een goede avond met 5 interessante verhalen en meer dan 200 enthousiaste bezoekers!