Toen ik in 1998 besloot te stoppen bij Lernout&Hauspie in Vlaanderen had ik 2 opties: terug naar de academische wereld of doorgaan in het bedrijfsleven. Door stom toeval (2 sollicitaties die gehonoreerd werden) werd het alletwee. In het najaar van 1998 begon ik zowel op de UTwente als bij het ICT-bedrijf ComSys in Zeist. Door mijn werk op de UTwente (begeleiding van studenten) kwam ik in Enschede al snel in contact met het jonge bedrijf Telecats. "Of ik niet bij hen wilde komen werken?"

Na 3 jaar werd duidelijk dat de kwaliteit van de diensten van Telecats zoveel hoger was dan die van ComSys, dat het het nadeel van de veel grotere afstand (1:40 ipv 0:20) ruimschoots goed maakte.

Mijn rol bij Telecats is vooral die van ambassadeur Taal- en Spraaktechnologie en van intermediair tussen de academische wereld en het bedrijfsleven.

Dit is een gouden combi. In de academische wereld wordt veel innovatief onderzoek gedaan dat (soms) direct vertaald kan worden in innovatieve producten. Veel MKB-bedrijven staan echter te ver van de onderzoekswereld af en/of zijn domweg te klein om een eigen R&D-afdeling te hebben. Door bij beiden te werken, lukt het dikwijls om die "kloof" te overbruggen. Bovendien kun je door de veelvuldige contacten met andere bedrijven makkelijk stageplekken voor de UTwente studenten vinden.

Omgekeerd wordt je ook door het bedrijfsleven gezien als een meer onafhankelijke expert (je hebt immers je academische verantwoordelijkheid). Dat klopt, maar houdt wel in dat je altijd eerlijk moet blijven en niet de resultaten fraaier moet voorstellen dan werkelijk is.

Een van de zaken die het werken bij Telecats met zich meebrengt is het schrijven populairwetenschappelijke artikelen voor magazines als Telecommerce en CCM.