In de maanden erna waren er een aantal TEAMS-meetingen en langzaamaan werd het plan voor de workshop duidelijk: 3 dagen in Londen bij een van de gebouwen van het Kings College in mei 2023.
Mei naderde en het bleek om een voormalige BBC-gebouw te gaan: het Bush House. Mooi gelegen in hartje Londen vlak bij de Theems en, naar later bleek, enorm groot. In eerste instantie wilde ik zondagavond gaan om maandag in alle rust te kunnen beginnen, maar de workshop bleek pas maandagmiddag met een lunch te beginnen. Kaartje gekocht voor de Eurostar van maandagochtend 8:28 uit Rotterdam waarmee ik om 11:00 plaatselijke tijd in Londen zou aankomen.
Maandag
Het ging 's morgens allemaal erg makkelijk behalve dat ik 2 uur voor vertrek al in Rotterdam was (ipv een uur). Onderweg begonnen met mijn presentatie over het gebruik van Whisper. Een oude PPTX gebruikt en die aangepast. Al surfend kwam ik echter op alweer een nieuwere, en naar het schijnt nog betere ASR-engine: Google's USM. Het is een poging van Google om niet 100 talen te kunnen herkennen (zoals Whisper) maar 1000. Het model is half maart 2023 gelanceerd en er was nog betrekkelijk weinig van te vinden. Uiteraard wil ik hier ook mee aan de slag gaan als dat straks kan. Hoe dan ook: het gaf een aardige uitzwieper aan mijn PPTX.
Aangekomen in Londen bleek het daar ook erg mooi weer en dat zou het de hele tijd blijven. Het KX Rooms hotel lag op ong 5 min lopen van het St Pancras station en werd snel gevonden. Koffer afgegeven, toilet bezocht en een halfuurtje door Londen naar het Bush House gelopen. Omdat dat zo enorm groot was duurde het wel even voor ik de juiste ingang had gevonden, maar ik was nog steeds keurig op tijd. Wat gegeten en gedronken, handjes gegeven en om 14:00 begonnen de beide hoofd-organisatoren (Rachel Pistols namens EHRI en Martin Wynne namens CLARIN) met hun introductie verhaal. Daarna, een beetje tot mijn verbazing, mochten Jan Švec en ik 2 uur praten over "onze" ASR's. Jan begon met zijn duidelijke verhaal over Wav2Vec-2 (Facebook) waarna ik mijn Whisper (OpenAI) verhaal kon houden. Beide herkenners doen het erg goed en uit de gevonden literatuur bleek Jan te vinden dat Wav2Vec-2 iets beter was dan Wisper en ik juist het omgekeerde. We gaan het uitzoeken.
Na onze presentaties was er een korte koffiepauze waarna er tijd was om nog wat na te praten.
Een heerlijk biertje buiten (het was nog steeds schitterend weer) en een erg gezellige discussie over van alles en nog wat. Daarna diner dat ook erg gezellig was hoewel ik moet toegeven dat de toenemende "doofheid" aan mijn linkeroor toch wel vervelend begint te worden.
Om 21:30 waren we ongeveer klaar en kon ik nog 45 min teruglopen naar mijn hotel. Koffer opgehaald op nr 39 en vervolgens in het redelijk shabby hotel (op nr 41) 3 etages omhoog gelopen om in mijn kamertje neer te ploffen. Moe doch zeer voldaan en uiteindelijk heerlijk geslapen.
Dinsdag
Mijn hotel bleek geen ontbijt te serveren dus om 8:00 rustig weer naar het Bush House gelopen om daar een koffie en een heerlijke croissant te gebruiken. Heerlijk tot 9:15 in het zonnetje gezeten en vervolgens mij voor de rest van de dag weer laten opsluiten in het Bush House.
Het bleek dat Rachel helaas ziek was geworden en zij verontschuldigde zich voor haar verdere afwezigheid. Martin Wynne nam het verder over.
De opening van die ochtend was de lezing van Stef en Silvia over de "Ravenbrück papers": ons CLARIN OH-project waarin we de OH-collecties van vrouwen over hun belevenissen in het kamp Ravensbrück behandelen. Was een nuttig en goed verhaal! Wist het meeste wel maar het was goed om het nog eens te horen.
Daarna koffie/thee en toen waren er 3 "workshops" waaronder die van mij. Met enig kunst en vliegwerk lukte het me uiteindelijk om bij elk van de 6 aanwezigen Whisper op hun computer te installeren. De dames en heren waren er uiteindelijk behoorlijk blij mee want als Whisper loopt, dan werkt het ook uitstekend!
Toen weer lunch en daarna was ik een beetje klaar. Ik had nog door kunnen gaan, maar wat had ik dan moeten vertellen? Zij die dat wilden, hadden Whisper nu op hun laptop draaien. Einde van de dag naderde en we gingen met een 6-tal mensen in een pub bierdrinken. Lekker!
Vervolgens een stuk verder op weer eten en toen weer 45 min terug naar huis lopen. Was al-met-al een nuttige dag en ik was reuze blij dat het met de installatie van Whisper goed was afgelopen. Ben er zeker nog niet tevreden over want het gaat allemaal rommelig, ik weet soms niet waarom iets wel of niet werkt en ik moet nog te vaak dingen eindeloos proberen. Ga zeker thuis aan de slag om dat beter te doen.
Woensdag
Vroeg wakker geworden en maar besloten op te staan. Gedouched, opgeruimd en mijn koffertje in het hotel in bewaring gegeven. Met een kleine omweg weer naar het Bush Hous gelopen en weer een cappuccino en croissant genomen. Vervolgens die lekker met Jan en Martin (de twee spraaktechneuten uit Pilsen) genuttigd en weer om 9:15 naar binnen gegaan. Het was de laatste dag en we zouden afsluiten met een aantal korte verhalen van verschillende mensen over het belang van EHRI en techniek. Geëindigd zou er worden met een panel en natuurlijk de lunch. Ging allemaal soepel behalve dan dat er halverwege een brandalarm afging waardoor wij allemaal naar buiten moesten. Duurde ongeveer 10 minuten en toen mochten we weer naar binnen. Hoe dan ook: het was een nuttige ochtend waarvan ik redelijk wat geleerd heb (hoop ik).
Na de lunch afscheid genomen van iedereen en langzaam teruggelopen naar het hotel. Was natuurlijk weer veel te vroeg dus heb ik een uurtje in een parkje op Russel Square gezeten. Leuk om te zien dat de Britten bij dit soort dingen toch echt een stuk beschaafder zijn dan Nederlanders. Geen geschreeuw, rommel in het park of muziek.
Uiteindelijk teruggelopen, koffertje opgehaald en naar het St Pancras station gelopen. Daar bleek het een soort vliegveld-incheck te zijn met uniformen, paspoort controle en meer. Het ging echter vlot en ruim een uur voor het vertrek om 18:01 zat ik rustig te wachten. Stef en haar man Victor kwamen er een halfuur later gezellig bij zitten en samen zijn we om 17:50 naar de trein gelopen. Ik zat helemaal vooraan in wagon 1 en zij in het midden in wagon 7 dus ik heb ze helaas niet meer gezien.
Een rustige en snelle terugtocht bracht me om 22:33 in Rotterdam alwaar mijn trein naar Utrecht 2 minuten later van het zelfde perron vertrok. Hard lopen dus en ik was net binnen toen de trein vertrok.
Om 23:15 in Utrecht en een kwartiertje later lekker thuis!
Ik was behoorlijk gaar van de 3 dagen workshop en de reis terug maar het was zeker de moeite waard geweest. Nieuwe mensen ontmoet, nieuwe inzichten gekregen en (hopelijk) ook enige nuttige dingen verteld.