Op 6 februari 2016 was het zover: de taaldag werd weer gehouden aan de Drift in Utrecht en zou worden afgesloten met de uitreiking van zowel de LOT-thesis prijs als de LOT-populariseringsprijs. Aan mij, als voorzitter van de jury, de schone taak om het juryrapport te schrijven. Maar..... een paar dagen voor D-Day kreeg ik het verzoek ook voor elk van de drie genomineerden een aantal vragen te bedenken en die ook tijdens de middagbijeenkomst om 15:00 te stellen.  En o ja, kun jij ook het juryrapport voorlezen en de prijs uitreiken?

Kortom, in de week voor de uitreiking moest er plots nog van alles gedaan worden. Weer een mooi bewijs dat de het bij LOT allemaal een tikkie rommelig verloopt (wat betreft de populariseringsprijs dan).

Nominatie

Tijdens de eerste en tevens laatste gezamenlijke bijeenkomst van de jury (eind nov 2015) waren we tot de conclusie gekomen dat drie inzendingen er boven uitstaken: een boekje, een blog en een MOOC. Die vergadering waarbij Gerdineke van Silfhout helaas afwezig was door uitval van de treinen tussen Amersfoort en Utrecht maar wel via Skype meedeed, was op zich goed maar het bleek dat we NU (=toen) direct moesten beslissen wie de winnaar zou worden. Dat was jammer want doordat de jury elkaar nu voor het eerst sprak (en zag) werden er nu pas argumenten uitgewisseld die wellicht tot een ander oordeel hadden kunnen leiden. Zelf vond ik de MOOC van Marc van Oostendorp de gedoodverfde winnaar maar anderen zagen dat anders. Niets mis mee maar door met elkaar te discussiëren komen andere argumenten en gezichtspunten naar voren en kun je beter tot een gezamenlijke beslissing komen. Mijn voorstel om nu te discussiëren en een week later te beslissen werd door LOT verworpen: ze moesten het nu weten (geen idee waarom er zo'n haast bij was,. Volgens mij wilden de 2 dames van LOT gewoon van het gedoe af).

Motivatie voordrachten

Als eerste hebben we drie kandidaten gekozen die volgens ons alle drie voor de prijs in aanmerking kwamen: een boekje, een blog en een MOOC. Andere inzendingen waren ook goed maar deze drie staken er toch wel bovenuit. De drie genomineerden waren:

1. Ronny Boogaart, voor zijn in februari verschenen boek "Een sprinter is een stoptrein zonder wc".
   Dit boek is zonder enige twijfel het meeslependste boek dat een Nederlandse taalkundige het afgelopen jaar schreef voor een breder publiek. Al jaren schrijft Boogaart voor VakTaal, een tijdschrift voor neerlandici, een populairwetenschappelijke column over onderwerpen die te maken hebben met taalgebruik en pragmatiek; deze zijn hier, herzien en herschreven, gebundeld in een bundel die iedereen die het leest meteen overtuigt van het wonder van de menselijke taal.
2. Gaston Dorren met zijn blog "De Taaljournalist" .
   Gaston weet alles van alle taalkundige onderwerpen, zonder het gestudeerd te hebben, en is een heel ambachtelijk schrijver. Zijn blog won eerder dit jaar ook een of andere internationale prijs, wat wel aangeeft dat hij echt de voorhoede is. De soms korte, soms langere) blogs geven een mooi inzicht in actuele zaken, maakt veel duidelijk en is zeer prettig om te lezen. Een groot en breed publiek dat geïnteresseerd is in “taal” wordt hier uitstekend mee bediend.
3. Marc van Oostendorp, Marten van der Meulen en Inge Otto met hun MOOC* "The Miracles of Human Language: An Introduction to Linguistics". De jury was erg onder de indruk van de hoeveelheid mensen die ze hebben weten te bereiken, en hoe goed de cursus in elkaar zat. 

Vragenuurtje

Zaterdagochtend (rijkelijk laat) besteed aan het verzinnen van steeds 4 vragen aan de drie genomineerden en om 14:00 op de fiets door weer en wind (was klote weer) naar de Drift 21. Wilde eerst nog even sfeer opsnuiven, controleren of internet, beamer (voor de uitreiking om 17:00) en zien waar de eerste presentatie eigenlijk plaats zou vinden. Dat bleek de grote collegezaal van Drift 21. Natuurlijk was daar ook een beamer en scherm maar ja, dat wisten de coördinatoren mij vooraf niet te vertellen (jammer, gemiste kans).

Om 15:00 stroomde de zaal vol: best wel eng zoiets te doen in de nabijheid van veel directe collega's (en ik ben niets eens een linguïst). Na de vragen aan de 5 genomineerden voor de thesis-prijs mocht ik. Ging eigenlijk beter dan verwacht en de 3 genomineerden gaven leuke antwoorden (vooral Ronny) en in een kwartiertje keurig alles afgehandeld.

Prijsuitreiking

Om 17:00 zou de officiële uitreiking van zowel de Thesisprijs als de Populaiseringsprijs plaatsvinden (en dan was er de borrel). Na een helaas slecht verstaanbaar betoog van de thesisprijsjury mocht ik. Geprobeerd duidelijk te maken waarom de jury het moeilijk had gevonden (verschillende soorten inzendingen die moeilijk met elkaar te vergelijken zijn). Werd wat gelachen dus de boodschap kwam over. Toen het hoge woord: de winnaar is: Ronny Boogaard met "Een sprinter is een stoptrein zonder wc" Hij blij (€1000), ik opgelucht (hè hè, ging goed) en toen maar een biertje. (zie foto hiernaast).

Om 19:00 lekker thuis en eindelijk kon het weekend beginnen :-)

Het juryrapport staat hier.

Nabeschouwing

Het geheel was inderdaad leuk om te doen, maar verliep wel erg rommelig. In het weekend na de prijs een lange mail aan Henriette de Swart gestuurd met al mijn op en aanmerkingen en nu maar hopen dat ze er iets aan hebben. Gaston Dorren stuurde ook nog een leuke blog de wereld in waarin ie de winnaar in het zonnetje zette en na wat gegoogle vond ik ook nog een leuk YouTube-filmpje waarin Ronny uitlegt (aan Marc van Oostendorp) waar zijn fascinatie vandaan komt.

{source}
<iframe width="854" height="480" src="https://www.youtube.com/embed/DXKeg0t2flc" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>
{/source}