Ik ben het met u eens. Dat gaan we echt niet in één jaar doen. Toch is het hier, denk ik, het probleem. De heer Roemer begint met dat we het eens moeten zijn over dat het systeem niet werkt. Ik kan u zeggen dat niks zo bureaucratisch is als beginnen met het veranderen van systemen. Dus dat is gewoon niet verstandig. Als het werkt, gaan we nogmaals naar kijken. Maar het doet het niet. Eerder deze week zag ik een foto van u in Hemsmouwen over de zorg met een cirkelzaag. Dit is die cirkelzaag. Maar het werkt niet. In Engeland, de NHS, een niet te betalen systeem met oudere en slechtere ziekenhuizen dan we hier hebben, met hogere kosten en heel veel privéclinieken voor de rijken. Ik kan het niet mooier maken. Het is niet dat ik het wil. Het is dat het zo is. En als wij dus hier, dat zal mijn laatste opmerking zijn, willen dat de zorg goed werkt en inderdaad mijn achterban misschien verrast wil dat ook, dan hoort er wel bij van onze kant als politici dat we ook eerlijk zeggen wat er kan en wat er niet kan. En een systeem wat goedkoper is, eerlijker, meer zorg levert, meer banen, minder wachtlijsten. Het bestaat niet. Als het bestond, hadden we het gemaakt. En als u het wel heeft... dan niet met praatjes komen van het staat op een website. Ik moet zeggen, de enige die eerlijk was, volgens mij, was Marijnissen. Die zei begin deze maand bij Pauw, er is nog geen plan. En ik ben heel erg bang dat dat plan er niet is. Dat u niet eens weet wat de gevolgen zijn van uw plan voor de premie van de gemiddelde Nederlander. Van de belastingen die de gemiddelde Nederlander betaalt. Van de zorg die die krijgt. Het is er niet. Zolang dat er niet is, kunt u beter over andere onderwerpen praten.
Voor de voorzitter. Je kunt, zoals meneer Buma, makkelijk weggaan kijken naar de zorgen die in de zorg leven. Na tien jaar als je de evaluatie niet wenst te maken dat er zo verschrikkelijk veel misgaat Als het gaat om bureaucratie, over verspilling van geld, over de macht van de pharmaceutische industrie, over de macht van zorgverzekeraars, als je dat niet wil zien, prima. Dan wil je het niet zien. Maar alle mensen die er elke dag mee te maken hebben, of het nou de zorgverleners zijn of de mensen die zorg moeten krijgen, lopen er elke dag steeds meer tegenaan. Als je dat niet wil zien, jammer dan. Wij zien het wel. En wij hebben die handschoen opgepakt. En we hebben gekeken van als dat niet deugt zoals we het nu organiseren, dan moet je dat op een andere manier gaan doen. En dat hebben wij gedaan. Met heel veel mensen van buiten de partij, van de werkvloer, van iedereen die maar mee wil gaan doen om er een veel breder front van te maken. Ook mensen uit uw achterban denken mee. Mensen uit ongeveer de hele achterban van hier denken mee. En waarom? Omdat zij allemaal zien dat dit anders moet, dat dit beter moet, want de zorg is te bureaucratisch, het geld gaat naar de verkeerde mensen toe en de mensen die de zorg nodig hebben, krijgen het niet. Ik accepteer dat niet, meneer Buma. Als u dat wel doet voor de komende twintig jaar, dan is dat uw goed recht. Ik doe dat niet.
Tot slot, de heer Buma. Waar ik zo'n hekel aan heb, is dat van ik accepteer het niet, u blijkbaar wel.
Dat is
toch gewoon kinderachtig. Doe dan mee. Dit is toch bizar? Het enige systeem wat u kent, daar moet u echt voorzichtig in zijn, is of je doet met mij mee of you are with us of you are against us. Ooit in Amerika gezegd. Maar luister nou naar wat ik zeg. Ik meen het serieus. Het veranderen van een systeem op deze manier is een drama. De bureaucratie, ook in dat nieuwe systeem, zal een premie moeten worden bedacht. Zal iedere arts, denk ik, moeten verantwoorden wat voor handelingen hij doet. Zal die farmaceut iets moeten ontwikkelen of de staat doet dat? Het gaat allemaal niet weg. Dus één ding. Begin niet met een zorgfonds waar u al een breekpunt heeft gemaakt en waar volgens mij de hele rest van zegt ik vraag me af of het werkt. Begin gezamenlijk te zoeken naar de fouten van het huidige systeem, de verbeteringen erin. Want die zijn er. zodat we als politiek eens een keer naar de burger kunnen zeggen dat dit wat we kunnen leveren is. Heel eerlijk, er zijn ook dingen die we niet kunnen leveren.
Wat
u beweert, kunt u en zult u nooit leveren.
U zegt wel iets heel interessants op het einde, want eigenlijk is dat wel de crux. U zegt inderdaad dat het een politieke keuze is of je inderdaad alleen wil nadenken en voorstellen wil komen binnen het huidige systeem, of dat je met elkaar de conclusie trekt dat de zorg niet te duur is, maar het zorgstelsel te duur is. Wij hebben die conclusie getrokken, ongetwijfeld net iets eerder dan u, want ik geloof echt dat u in de toekomst echt met ons meegaat. Dan weet ik zeker dat u met ons mee gaat denken om te zeggen dat een paar amendementen binnen het huidige systeem nooit voldoende zijn om de marktwerking uit de zorg te halen. Dus moet je met elkaar gaan nadenken over hoe je dat dan gaat organiseren met iets nieuws. Ik ben het met u eens. Alles wat je opnieuw invoert, zullen altijd valkuilen zijn, zullen altijd drempels zijn, zullen altijd ditjes zijn die je van tevoren niet kunt overzien. Dat is waar. Maar het gaat wel om het principiële verschil van inzicht. Gaan we in het huidige systeem nog een paar dingen aanpassen? Of zijn we tot de conclusie gekomen dat dit systeem niet meer van deze tijd is en moeten we werken aan iets nieuws?
De heer Klaver. Voorzitter. Oprecht alle waardering voor de SP. De track record die ze hebben op zorg en hoelang ze daar aan werken, met goede voorstellen die daarop komen, vind ik heel goed. Ik vind het ook heel goed dat ze met een alternatief komen voor ons zorgstelsel. Ik heb met heel veel interesse kennis genomen van het zorgfonds. En als ik eigenlijk de collega's behoor, hier nu in de Kamer, maar ook in de media-uitlatingen voor deze APB, dan zie je dat er heel veel steun is als het gaat over het eigen risico afschaffen, dan wat terugdringen, als het gaat over de farmaceutische industrie aanpakken, minder marktwerken,
| Time_index | Confidentiality | Speaker |
|---|---|---|