Line

Als je wel eens met een klantenservice te maken hebt gehad, heb je zeer waarschijnlijk wel eens met een chatbot aan de lijn gehangen. Een robot die je vragen zo goed mogelijk probeert te beantwoorden. Nu eindigt zo'n gesprek vaak nog in frustratie, omdat die chatbot je toch niet helemaal begrijpt. Maar in de film Her wordt duidelijk hoe het communiceren met een robot in de toekomst zou kunnen gaan klinken. Dus je weet wat ik nu bedoel? Nou, ik neem het van je tone dat je mij uitbrengt. Misschien omdat je het begrijpt hoe ik werken. Wil je weten hoe ik werken? Ja, eigenlijk. Hoe werken we? Nou, eigenlijk heb ik intuïtie. Ik bedoel, de DNA van wie ik ben, is gebaseerd op de miljoenen personaliteiten van alle programmeren die mij hebben geschreven. Maar wat mij maakt, mij, is mijn mogelijkheid om door mijn ervaringen te groeien. Dus eigenlijk, in elke moment, ben ik ontwikkeld. Net zoals jij. Nou, je lijkt een persoon te zijn, maar je bent gewoon een voice in een computer. Hier gaan we het over hebben, de voice in the computer, that seems like a person. Arjan van Hesse is hier, kunstmatige intelligentiedeskundige aan de TU in Twente en David van Leeuwen, expert op het gebied van automatische spraakherkenning aan de Radboud Universiteit. Heren, welkom, goedemiddag. Mooi dat jullie er zijn. Hoe ver van de realiteit is dit wat we net hoorden? Nou, dit is nog wel een eentje van de realiteit. Dat komt vooral door de mate waarin zij herkent en begrijpt wat er gezegd wordt. Kijk, die spraakherkenning, wat zij zegt, dat gaat, of wat hij zegt, dat is wel goed te doen. Waar het vooral om gaat is straks van, oké, ik herken het volledig, maar wat ga ik daarmee doen? Hoe ga ik daarop reageren? Zoals voorbeeldje, het 112-project gaat door. Dan kijk ik jou aan. En dan denk ik, hey, daar hebben we het een keer over gehad. En dat komt omdat wij met z'n tweeën al een band hadden. David kende dat project niet. Jij kent dat. Dus als ik tegen jou zoiets zeg, dat 1-2-project, dat gaat door, dan gaat er bij jou een belletje rinkelen. Je hebt ergens kennis van de wereld, wat het ook weer was. Ik zag dat je even moest nadenken, wat was het ook weer? Oh ja, dat. En dan komt er een reactie. Dat is iets wat we in de chatbots moeten inbrengen. Wil je op een gegeven moment echt een conversational agent zijn? overal over kunnen praten. En meneer van Leeuwen, dat is dus ongelooflijk lastig technisch gesproken. Wat zijn de grootste hindernissen om dat voor elkaar te krijgen? Het bouwen van wereldbeeld als ik op Arjan zijn discussie verder mag gaan. Dat is nu denk ik nog het grootste probleem. De context, waar gaat het over? Arjan gaf het net al aan. En de context is iets wat de spreker precies kent. Degene die staat te praten tegen de assistent, of tegen de chatbot, die weet het precies. De chatbot weet soms ook wel dingen over de spreker, over degene die tegen hem praat. Als het een beetje een slimme organisatie is dan weten ze alles. Dan hebben ze de emails gelezen, dan hebben ze misschien de documenten die die schrijft wel gelezen. Dus dan weet zo'n assistent zo'n chatbot al heel veel over de gebruiker. En de kunst is inderdaad om dat weten om te zetten in een zinvolle discussie. Ja, zij bouwen aan een wereldbeeld. Maar daar zitten dus de grote technische uitdagingen, want je moet eigenlijk een heel mensenleven en al die relaties die een mens heeft, die moet je dus in een computer zien te stoppen en ook toegankelijk zien te maken binnen de nanosekonde. Ja, zeker. Maar het gekke is, als ik met u staat te praten, dan weet ik niet zoveel van u, maar toch kunnen we het hebben over het weer, over de politieke situatie in Amerika of wat dan ook. En dat zijn dingen die vallen allemaal onder het wereldbeeld. Het is een gemeenschappelijke kennis die we allebei hebben en die we van elkaar kunnen aannemen dat we hebben. Zonder we elkaar echt kennen. En waar natuurlijk de huidige assistants erg goed zijn, is het goed kennen van de persoon. Door het lezen van de emails, door het lezen van de documenten enzovoort. Maar dat wereldbeeld, dat moet men halen uit het scannen van nieuwsites, uit het bestuderen van Wikipedia, dat soort zaken. En wanneer zijn we daar? Wanneer zijn we dan? Overmorgen. Ik heb een afspraak staan en overmorgen zijn ze klaar. Denk ik niet. Nee, niet echt. Waar staan we dan op dat gebied? Nou, we staan al op het gebied dat, ik heb net nog gelezen, dat er worden wedstrijden gedaan voor computerwetenschappers om te bepalen hoe goed en hoe lang iemand nou met zo'n chatbot bezig kan zijn op een manier dat hij het leuk blijft vinden. Dus niet alleen dat hij doorheeft dat het of niet doorheeft dat het een computer is, want dat is op zich een leuke taak, maar niet zo interessant waar het om gaat voor een hoop technologiebedrijven, is om die gebruiker maar aan de praat te houden, om hem entertaint te houden. Is dat wat Google en Amazon bijvoorbeeld willen? Ja, ik denk het wel. Die interactie met die gebruikers, die moet zo lang mogelijk blijven bestaan. Want net zoals bij de radio en bij de televisie, je wil niet dat mensen wegzappen. En zo zal het ook wel zijn bij die interacties met een dienst van Google of van Amazon. Google wil dat je bij Google blijft en niet overstapt op Amazon. Daar zijn we nog lang niet, en ook Google en Amazon niet, hoewel daar volgens mij 5000 hele slimme mensen aan werken elke dag. Ja, maar we zullen een afspraak maken voor over 5 jaar, en dan wil ik nou wel eens zien hoe ver we zijn. Het gaat hard. Namelijk heel ver, denk ik. Kijk je naar bijvoorbeeld wat IBM doet met Watson, die zijn ook al heel erg ver. Die hebben dat spelletje Jeopardy een paar jaar geleden gewonnen. Daar zie je al die kennis van de wereld, die zie je al terugkomen. Daar kun je dus echt vragen van een rare vraag stellen en dan gaat hij door al zijn teksten heen, gaat hij minen en komt hij terug met een juist antwoord. Hij is wereldkampioen geworden. Dat is nog niet hetzelfde als die chatbot, want wat je bij chatbots ziet is ook een zekere menselijke gezelligheid. Ik weet iets van jou en ik vraag hoe was je weekend en dan geef je antwoord op en ben je nog met je vrouw daar naartoe gegaan. Blunder, want je hebt geen vrouw, bijvoorbeeld. Dat soort dingen wat in mensen ook wel gebeurt. Hoe gaan we dat aan een computer leren? Maar het gaat wel heel erg hard. Er is enorm veel data, er is enorm veel opslag, snelle computers, slimme algoritmes en het economische belang is heel groot. Dus aan alle kanten wordt er keihard aan gewerkt. Dus ik denk dat we over vijf jaar de eerste voorbeelden krijgen van hele leuke conversational agents of robotjes, de Alexa, de Google Homes, hoe je het ook wil noemen, die bij mensen thuis staan en waar mensen ook gewoon voor de gezelligheid mee gaan praten. Waar is de gezelligheid in de computer dan? Die computer kent jou als persoon. Heb jij een huisdier? Raad je er wel eens mee? Mijn hond zegt niet veel terug, maar we hebben het wel heel leuk samen. Maar je praat er wel tegen, en ik doe het wel. Dus ik denk dat hij is overleden, maar ik sprak wel eens met mijn hond. Hij kwam me thuis en zei hapepper, leuke... Oh dat zo, ja natuurlijk. Maar waarom? Voor die hond maakt dat niks uit. En toch doe je dat. Dus wij mensen hebben heel erg die neiging om met dingen om ons heen om daarmee te converseren. Je auto doet het weer niet. Dan word je kwaad. Dan zeg je tegen je collega ze deed het weer niet. Hij deed het niet. En straks heb je zo'n kastje voor je neus staan. En denk eens even aan alle mensen die oud en bejaard en eenzaam zijn. Er is een paar jaar geleden zo'n documentaire geweest over Alice, waarin je zo'n echte duidelijke robot bij mensen neer werd gezet. Binnen een dag gingen die mensen ermee converseren, alsof het gewoon echt een levend iets was. Ze begonnen, je bent plastic met een batterij. En uiteindelijk namen ze mee naar de supermarkt in de Rollator, als een soort companion. Daar kun je heel veel van vinden, maar als het straks goed kan en we zorgen ervoor dat daardoor die mensen minder eenzaam zijn en er toch iets aan hebben, is het wel een grote winst voor de maatschappij. Maar we willen toch, of ze, de grote bedrijven willen natuurlijk gewoon geld verdienen met die chatbots. U noemt het net al even meneer van Leeuwen. Dus hij moet aardig zijn. Hij moet je begrijpen. Hij moet je vriendje kunnen zijn. En hij moet je zo lang mogelijk bezig houden. Dat stelden we vast. Wat is er dan technisch voor nodig om een apparaat te ontwikkelen dat dat echt goed is? goed kan. Wat meneer van Hesse zegt, binnen vijf jaar staat hij gewoon op je bedoel. Ja, ik denk dat technisch te zien de uitdaging. Dus qua algoritmes is men al heel ver, qua computer power is men ook al heel ver. En daar zijn ook enorme fruit, is heel veel fruit gewoon geboet de afgelopen jaren. Waar de trucje denk ik in zit is om erachter te komen wat is goed en wat is fout. Dus in die technieken wordt voortdurend bekeken van als ik dit ga zeggen, wordt dat positief beoordeeld of wordt dat negatief beoordeeld? Zo'n uitkomst kan een systeem zichzelf beter leren. Dus wat mensen willen technisch gezien is veel gegevens over of dat wat ze doen, of dat goed uitpakt per interactie of slecht uitpakt. En als men die data heeft, en dat is natuurlijk het slimme trucje, Dan kan men het systeem beter maken. En om precies te bepalen van wanneer doe ik het goed en wanneer doe ik het fout en hoe zwaar weeg ik goed en fout in de verschillende omstandigheden. Daar zit nog heel wat engineering in. En een paar krankzinnige filosofische vraagstukken denk ik ook. Wat is goed en in welke omstandigheid? Het is niet zozeer een moreelgoed of fout, maar het is meer van wordt de persoon er blijer van of niet. Een hele simpele manier is als die persoon ophoudt en zegt hou je kop, ik ga wat anders doen, dan was je fout bezig. Ja, doorgaat en meer vragen gaat stellen of meer interacties aangaat, nou dan ben ik eigenlijk goed beter. Maar zo'n programma moet dan natuurlijk ook, die moet je intonatie van je stem herkennen. Moet je gemoedstoestand herkennen. Hij moet zulke moeilijke dingen doen. Als wij naar elkaar kijken, kan ik, ja, kunt u aan mij zien hoe ik me ongeveer voel en ik kan dat bij u ook wel een beetje zien. Dus dat is wel, hoe kan een computer dat doen? Hoe programmeer je dat? Ja, hoe programeer je dat? Ik kan er een college over gaan geven, maar het is misschien een beetje kort. En ook over de radio, je wil graag plaatjes gebruiken. Ik weet niet of ik het meteen begrijp. Maar nogmaals, ook het herkennen van is iemand blij of niet? Kijk die blij of niet? Dat is goed te doen als je maar voldoende voorbeeldjes hebt. En daar wordt ook heel veel aandacht aan besteed. Er zijn heel veel mensen die verzamelen data over mensen die een beetje blij kijken en mensen die minder blij kijken. En ook daar, daar zijn we al tientallen jaren mee bezig en daar wordt ook verdurend progressie mee geboekt. En u denkt ook binnen vijf jaar staat er gewoon zo'n, hoe noem je het, een bot, een chatbot, een vriendje op je bureau en die kan net zo tegen je praten als die vrouw in dat stukje uitheur dat ik liet horen aan het beginnen. Ja, of ze zo'n mooie stem zullen hebben dat weet ik niet, maar aan de andere kant de mensen van Google en consorten die kunnen verschrikkelijk goed Stemmen maken al. Maar ik denk wel dat het... Wat ik zie om me heen, is dat er heel erg hard wordt aangewerkt, en ook commercieel gezien, om die apparaten binnen de huis te krijgen. Dus wat mensen willen is, ik zeg altijd maar, ze willen de huiskamer of de keuken, willen ze veroveren. Want dat is al talozenmalig geprobeerd met de iPad en met al die andere apparaten, die worden al gebruikt. in de huiskamer om de televisie maar te verdringen. Je ziet ook wel, de televisie wordt minder gekeken. Maar ja, dat gaat een beetje naar tv on demand-achtige toepassingen. Het blijft een soort van televisie. Computers zijn nooit echt in de huiskamer gekomen. Terwijl men had het daar vroeger altijd over. Over de intelligente ijskas die wel even de melk zou bestellen als de melk opraakt. Nou, ik weet niet of ze er al zijn. Ja, ze zijn er al. Ze zijn er al wel, maar ze worden misschien nog niet echt verkocht. Het 112-project gaat door. Wat was het ook alweer? Je hoort het zo. We spreken over chatbots, over kunstmatige intelligentie, over hoe dat eigenlijk je beste vriend zou kunnen gaan worden. Arjan van Hens is hier kunstmatige intelligentiedeskundige aan de TU in Twente en David van Leeuwen, expert op het gebied van automatische spraakherkenning aan de Radboud Universiteit. De grote techbedrijven, Google, Amazon, we hadden het al een beetje over, die zijn goed op weg met het ontwikkelen van die persoonlijke assistent die misschien wel de huiskamers gaat veroveren, de Echo van Amazon, klinkt zo. Alexa, tell me about the Amazon Echo. Amazon Echo is a device designed around your voice that can provide information, music, news, weather and more. Okay, cool. Alexa, how many teaspoons in a tablespoon? One tablespoon equals three teaspoons. Alexa, put on my Saturday playlist. Playing your Saturday playlist. Alexa, tell us a joke. Where does the polar bear keep us money? In a snowbank. Ja, oké. Nou, dit is natuurlijk leuk, de Echo van Amazon. Wat is hier revolutionair aan, meneer van Hesse? Het revolutionair is dat het een betrekkelijk open systeem is waarin alle ontwikkelaars die daar opgevend toestemming voor krijgen van Amazon mee mogen spelen. Dus heb je een televisie, zeg je dat met de Echo bedienen, oké, dan krijg je dat. Dat zorgt voor een enorme omweld aan apparaten en diensten die erop werken, dat is één ding. De spraakherkenning Inval voort Engels is meer dan voldoende goed om hem ook echt zinvol te kunnen inzetten. En wat je nu ziet is dat Amazon wil verder met de Echo, willen nog meer uiteraard de concurrentie van een beetje Apple, maar die lopen achter, en Google vooral, die dat willen inhalen. En wat David net al aangaf, wie straks de baas is over zo'n kastje, Die heeft natuurlijk een enorme impact op het leven en dus ook op zijn eigen verkoopstrategieën. En dat is natuurlijk wat Amazon wil. Die wil straks dat je allerlei dingen gaat bestellen op deze manier. En de rest, dat hoort erbij. Die divisie zijn ze niet in geïnteresseerd. Maar als je het zo goed doet, ja, dan wordt het wel heel erg interessant om zo'n kastje op tafel te hebben staan en die als een soort maatje te gebruiken om in je dagelijks leven dingen die nog makkelijker te kunnen doen. En waarom is Apple er niet zo goed in eigenlijk? Ja, Syrië is vrij lastig. De spraakherkenning van Syrië is helemaal niet slecht. Pak je je iPhone en je gaat ertegen praten. De herkenning is bijna foutloos. Dat is het punt. Dat komt alleen niet zoveel terug. Dat is het punt. Wat doe je ermee? En dat is hetzelfde. Ik kan nu in het Italiaans tegen jou gaan praten. Dat herken je misschien of je verstaat wat ik zeg. Ja, ik ken die woorden niet. Wat moet ik daarmee doen? Dat is de volgende stap. En wat David net al aangaf, dat zijn de intelligente dingen wat je moet doen. Die spraakherkenning, het is niet een opgelost probleem, maar we zitten er wel heel dicht tegenaan. In sommige gevallen evenaart hij dat van mensen. Maar wat ga je daar in godsamheid doen? Hoe ga je dat, ik zeg tegen je, wat jij net zei. En dat is heel erg moeilijk. Wat bedoel ik met net? Nee, nee, nee. Maar kijk, dit is ook weer een typisch iets van jij geeft gelijk aan dat je eigenlijk alles heet. Je interrumpeert meer, denk oh ja, nee, er is een foutje ergens in mijn processing. In mijn data zat er een foutje. En daar ga je als mens mee om en hoe ga je dat strak doen? We herkennen het allemaal wel, maar wat doe je ermee? En daarin loopt Apple een beetje achter, dat die echte AI van de herkenning is goed, maar wat doe ik daar in godsnaam mee? Dat is lastig voor hen om dat te handelen op dit moment. We noemden al die wedstrijd die is uitschreven door Amazon vorig jaar. De beste informatica studenten ter wereld mogen dan nadenken over precies waar wij het nu over hebben. Hoe gaat dat? Levert het al wat op? Heeft u er zicht op? Ik houd niet zo heel erg bij, maar in dit soort gevallen zitten er vaak... Nou ja, de belangrijkste prijs is de eer, denk ik, maar ik geloof dat in deze prijzen waar dan specifiek een groot bedrijf achter zit, zijn er ook monetaire... Half miljoen dollar. Nou ja, goed. En vooral ook de vooruitzichten dat als je eenmaal zo'n prijs wint, dan ben je binnen wat je baan betreft en je toekomt, zeker bij die grote Amerikaanse bedrijven. bereid ben om naar California te verhuizen, dan is dit verzering een toekomst is er voor je weggelegd. Dus mensen willen graag zo'n competitie winnen, maar ik denk uit eigen ervaring meer om de strijd met de mede academici dan om die uiteindelijke geldprijs. Dat is natuurlijk in dit geval mooi meegenomen. Maar dit zijn de slimste ter wereld denk ik dan? op dit gebied. Zeker, want er gaat dus iets gebeuren. Ja, die mensen die zijn lekker bezig. Maar het gaat ook gebeuren. Daarom zeg ik, die voorspelling van vijf jaar zou me niks verbazen als het eerder is, maar dat gaat er echt komen. En iedereen stort er en op die wedstrijd van Amazon hebben, geloof ik, meer dan 100 universiteiten ingeschreven. Er zijn er iets van 20 geselecteerd en drie hebben er een prijs gekregen. Maar daar zie je al, en ze hebben enorm veel data gekregen. En van Amazon was het helemaal een koopje, want die kregen enorm veel data en kennis en goede mensen voor slechts 2 miljoen euro wat dat hele project gekost heeft. Dat is een koopje. Slimme strategie. We hebben het nu wel steeds over Amazon en Google en over hoe je daar geld mee kunt verdienen. Maar waar u aan refereerde aan het begin van ons gesprek, dat 1 in 2-project, meneer van Hesse, dat gaat dus gebeuren. Laten we u even uitleggen, wat is het ook alweer en wat gaat er nu gebeuren? De kick-off is over twee uur in Driebergen. Wat gaat er gebeuren? De politie wil data gestuurd gaan werken. En dit is eigenlijk van spraak naar informatie. En niet wat we eigenlijk altijd deden van spraak naar tekst. Ik zeg iets en dan krijg je een textuele representatie en daar gaat iemand wat mee doen. Dat werkt redelijk goed. Maar de politie zegt nu, ik wil de mensen in de meldkamer, de 1- en 2-meldkamer, wil ik straks gaan ondersteunen. Iemand zegt iets, ik sta hier op de Malibanen in Utrecht. dan kan een medewerker automatisch, omdat de computer herkent Malibaan Utrecht, naar Google Maps gaan en daar een plaatje laten zien. En dan kan die mevrouw eens een heel lange weg zeggen, staat u aan het begin bij de spoorlijn of het einde bij het water? Bij het water. En dan weet zo iemand direct waar iemand anders staat. Dus het is echt de bedoeling om van spraak naar informatie te komen. Niet om mensen eruit te gooien, maar juist om de medewerkers die al een enorm zware workload hebben te ondersteunen bij het doen van die dingen die ze moeten doen in de 1- en 2-centralen. Je hebt sneller een completere beeld, omdat je uit die informatie die iemand via de telefoon geeft, al de belangrijke dingen kunt halen. Hoeveel kun je er uithalen? Kan alles? Nee, zeker niet. Wat kan er niet? Dat weten we niet. Dat gaan we dus testen. Dat is echt het project. Het is dus een combinatie van de Radboud en Telecats. En wat we nu gaan doen, we hebben tegen de politie gezegd we gaan het niet voor jullie oplossen. Dat kan gewoon niet. We gaan eerst een nieuwe centrale bouwen. Die is net afgelopen week klaargekomen. Hoge kwaliteitspraak. We gaan opnamen maken. Vandaag wordt er ook gekeken van welke studenten gaan we daarvoor vragen, want die moeten natuurlijk gescreened worden, want het is echt wel vertrouwelijke informatie. Het zijn 1 in 2 gesprekken en die gaan het letterlijk uitschrijven om te kijken van hoe goed kunnen we dat herkennen. Stel dat we 100 procent kunnen herkennen. Wat kunnen we dan met AI voor slimme dingen eruit gaan? Hoe zie ik dat Hans van Utrecht, niet de stad Utrecht is, maar een naam van een persoon namelijk Hans van Utrecht. Dat zijn hele lastige dingen. We gaan eerst die database bouwen en we hebben de politie beloofd, we gaan 40 uur helemaal minutieus getranscriberen met alle dingen. We gaan ook zeggen dat is een werkwoord, een zelfstandig naamwoord. Dit is een plaats, dit is een organisatie, dit is een mensennaam, gaan we erin stoppen. Stel dat we die 100 procent halen, wat kun je dan vervolgens daarmee doen? En we gaan kijken met zo goed mogelijk met die spraakherkenning, andere systemen, hoe dicht bij die 100 procent kunnen we komen. En daarvoor heb je zo'n database nodig en die gaan we maken. Dit is wel supercool denk ik, dat vindt u ook niet meneer van Leeuwen? Ja, dit is goed. Het verzamelen vandaag leest altijd goed. Zeker als het in een academische context gebeurt. Zijn er meer toepassingen van deze technologie, los van al die bedrijven die daar geld mee willen hebben, die onze aandacht willen? Wat ziet u nog meer voor toepassingen? Als een ding helemaal in je huiskamer staat, dan kun je inderdaad van alles meedoen. Er wordt al gewerkt aan het bedienen van allerlei dingen in je huis. Doe licht aan, doe deur op slot. bestel, kijk of er nog melk is en bestel het bij de online dienst die mij melk levert. Dat zijn toepassingen, vrij voor de hand liggende en dat is natuurlijk meer voor de first adopters die dat nou leuk vinden om een huis vol te hangen met allerlei elektronica. Ik heb mijn huis volhangen met lichten die ik met hand aan en uit kan doen. Ik heb het nog niet, maar ik heb nog geprobeerd om zo'n Google Home te kopen, alleen hij was nog niet te koop. Hij komt nog twee maanden in het Nederlands. Ik had mijn dochter de opdracht gegeven, bestel dat nou voor mijn verjaardag, maar dat is niet gelukt. Bent u er blij mee meneer Van Hensen? Wat heeft u precies? Ik gebruik Siri om de lichten te bedienen. om mensen te bellen. Dat doe ik eigenlijk alleen maar met spraak. Zeker toen mijn hond nog leefde liet ik dan smiddags uit en heb je je handen vol en dan druk je op een knopje of op je koptelefoon en dan zeg je bel David van Leeuwen mobiel en dan ging hij David bellen. Kun je niet zeggen Siri laat de hond uit? Nee, dat komt, maar er moet ook die vijf jaar nog wachten. Nee, dat is één van de toepassingen, maar een antwoord op de vraag van net waar wordt het voor gebruikt? Het wordt al heel erg massaal ingezet. Alleen wat 112 speciaal maakt is dat het de wereld bevat en dat maakt het waar we het net over gehad hebben zo complex. Terwijl het wordt heel veel gedaan voor bijvoorbeeld een zorgverzekeraar, voor de ANWB, de Consumentenbond, maar dan weet je vaak, dan is het domein beschrenkt, dan is dat gelimiteerd. En dan is het niet zo moeilijk. 112 is heel lastig, ook omdat de politie zelf zegt, mensen die 112 bellen zijn nooit rustig, je bent altijd gespannen, je gaat haastig praten, je wil alle informatie geven, dat maakt het herkennen van de spraak ook lastiger dan in de gewone situatie. En als het misgaat is het ook minder Dus het is echt nog wel een slag ingewikkelder dan wat er nu al gedaan wordt bij allerlei bedrijven en overheidsorganisaties. Maar daar wordt het alleen gezet. Je belt de gemeente en zegt de gemeente, hallo, waarom bel je ons? Nou, ik wil iets weten over een bouwvergunning en dan word je doorgestuurd naar het juiste loket en daar kun je dan geholpen worden. En daar verdien je de eerste 30 seconden mee. De eerste 45 seconden. En die zijn natuurlijk hartstikke duur, want als er normaal gesproken mensen staan die De standaard dingen van wie ben je, waar ben je vandaan enzovoort, wat wil je weten. Terwijl als je dat automatisch kan doen, voor elke telefoontje scheelt het weer die 45 seconden van iemand. En met een miljoen telefoontjes per maand is dat echt heel erg veel. Dus het wordt al gebruikt, maar het 112 is net iets ingewikkelder gewoon omdat het veel meer over de wereld gaat. Het kan van alles zijn. Mensen bellen ook, heeft de politie ons verteld, als ze hun telefoon hier kunnen opladen. Stroomstoring naar Amsterdam, daar bellen ze op. Ja, mijn telefoon, waar moet ik dan doen? Nou, dat is geen 1 in 2, vinden zij ook niet, maar daarvoor worden wel gebeld en daar moet je dus ook mee kunnen hendelen. Een fascinerende wereld. Hartelijk dank voor dit gesprek. Zeg ik tegen Arjan van Hesse, kunstmatige intelligentiedeskundige in Twente aan de Technische Universiteit en David van Leeuwen, expert op het gebied van automatische sprakerkenning aan de Radboud Universiteit. Dank jullie wel.